Game on: Jeroen zet serious gaming op de kaart binnen het Graafschap College

Tijdens zijn master Serious Gaming vond Jeroen de Graauw de woorden om uit te leggen wat verlies van autonomie betekent. Met die input ontwierp hij een game waarmee hij zijn perspectief kan delen met anderen. Jeroen zit namelijk in een rolstoel en ervaart regelmatig dat mensen hem (goedbedoeld) willen helpen. Maar wat doet dat met zijn gevoel voor zelfstandigheid en onafhankelijkheid? Hij deelt zijn bevindingen en vertelt hoe hij het vond om te studeren en werken tegelijk. “Ik wil de kracht van serious gaming op de kaart zetten binnen de organisatie.”

Zo’n acht jaar geleden begon Jeroen als docent Gezondheidszorg & Welzijn op het Graafschap College. Ook is hij sinds de afronding van zijn master voor één dag in de week als docent-onderzoeker gedetacheerd bij het lectoraat van Design Driven Innovation (DDI) en Serious Gaming van hogeschool NHL Stenden in Leeuwarden. “Erg leuk om weer met iets nieuws bezig te zijn”, vertelt Jeroen. “Ik geloof in de kracht van gaming. Toen ik me verder wilde ontwikkelen met een master, was het dus niet zo gek dat ik uitkwam op een master Serious Gaming.”

Op zoek naar vernieuwing

Jeroen schreef zich in bij de master in Leeuwarden en ging het tweejarige avontuur aan. Het leuke aan serious gaming vindt hij dat het een nieuwe werkelijkheid is met ruimte om te experimenteren en nieuwe inzichten op te doen. “In het onderwijs krijgt gamification al steeds meer voet aan de grond: er worden game-elementen toegevoegd aan taken die verder precies hetzelfde blijven. Het game-aspect is dus vooral om motivatie te verhogen en leren leuker te maken. Maar serious gaming, een apart spel spelen om een hoger doel te bereiken, is redelijk nieuw.”

In zijn master stond ‘design-based-research (DBR)’ centraal. “Je combineert theorie met de praktijk met als doel resultaten te creëren die je in de echte wereld in kunt zetten”, legt Jeroen uit. Tijdens zijn master kreeg Jeroen geen cijfers als waardering, maar moest hij op zijn eigen manier aantonen dat hij aan de leeruitkomsten voldeed. “Daar hadden we dan een gesprek over: ik droeg bewijsmateriaal aan waarmee ik kon laten zien of ik een doel had gehaald.”

Volgens hem een interessante manier van leren, die hij graag zou implementeren in het onderwijs van het Graafschap College. “En dan vooral het durven falen en het principe van ‘kill your darlings’. Dat betekent dat sommige ideeën al snel in de prullenbak verdwijnen, andere uitkomsten verrassen je juist. FAIL staat volgens mij niet voor niks voor First Attempt In Learning: nieuwe ideeën opdoen en dat proces presenteren in plaats van alleen over het eindproduct praten. Dat is enorm leerzaam.”

Een ander perspectief

Jeroens onderzoek ging dus over verlies van autonomie door ongevraagde hulp. Een persoonlijk thema, omdat hij er elke dag mee te maken heeft. En hij is natuurlijk niet de enige: hij verzamelde veel ervaringen van lotgenoten. “Mensen in een rolstoel worden ongevraagd naar de overkant van de straat gereden, en als ik bij de supermarkt naar een schap staar, dan belandt er soms zomaar een product in mijn mandje. Gewoon omdat mensen denken dat je iets wil en er al bij voorbaat vanuit gaan dat je het zelf niet kunt.”

Hij wilde anderen zijn perspectief laten ervaren. “Met name interessant voor zorgverleners of zorgverleners-in-spe zoals onze studenten. Die ervaring maakt dat ze beter snappen wat voor effect hun gedrag heeft op hulpvragers in de praktijk.” Jeroen verzamelde met verschillende prototypes spelmechanieken die het gevoel van verlies van autonomie goed nabootsen. Zo werden taken stiekem al voor spelers uitgevoerd en kregen zij daar de credits voor. Of ze kregen op voorhand al een beloning met de mededeling ‘je kunt er zelf niet bij hè, hier, laat mij maar’. “Dat zorgde ervoor dat spelers na het spel geen voldoening voelden en niet de kans kregen om te leren. Ook gaven ze aan dat ze hun autonomie verloren, al gebruikten ze daar andere woorden voor.”

Jeroen deed het onderzoek onder andere bij zijn eigen studenten en collega’s. Hij bundelde zijn bevindingen in een serious gaming-interventie die inmiddels op zijn website staat. “Ik hoop de interventie verder te ontwikkelen en te laten zien: hulp bieden is goedbedoeld, maar het kan veel inbreuk hebben op iemands onafhankelijkheid en gevoel van verantwoordelijkheid voor je eigen leven.”

Nieuwe inzichten, en nu?

Dankzij zijn onderzoek staat verlies van autonomie en serious gaming op de kaart bij zijn collega’s. “Het grappige is dat ik tijdens het onderzoek meteen verschil merkte: collega’s benaderen me anders. Ze zijn zich meer bewust van wat ze doen.”

Een studie volgen naast zijn werk, vroeg natuurlijk om veel discipline. “Maar gelukkig kreeg ik de tijd en ruimte van mijn opleiding. Goede afspraken maken is daarbij key: zo weten je collega’s wat ze kunnen verwachten, en je thuisfront bijvoorbeeld ook.” Of hij studeren naast zijn werk zou aanraden? “Als je een passend moment kiest, dan raad ik het zeker aan! Ik heb me professioneel verder ontwikkeld, maar persoonlijk ook heel erg. Ik merkte dat ik vóór mijn master een beetje stilstond, maar ik heb nu het gevoel dat ik verder kan met frisse energie en een nieuwe blik op het onderwijs. Fijn voor mezelf, voor het Graafschap College en ons onderwijs.”

 

 

Design-based-research (DBR) is een onderzoeksmethode waarmee je innovatieve oplossingen voor complexe problemen in de praktijk ontwikkelt en test. Je combineert theorie met de praktijk, zodat de resultaten toepasbaar zijn in de echte wereld. Dat doe je in een cycli van ontwerpen, testen en herontwerpen. Zo past de oplossing steeds beter bij de behoeften van de doelgroep. Het gevolg: je doet nieuwe kennis op én kunt de resultaten meteen toepassen.

Je kent Jeroen misschien van zijn berichten op Yammer: daar post hij elke week een weetje over serious gaming.