Taallessen bij het Onderwijsleercentrum

‘Iets meer dan ‘Basta’ en ‘Finito’ is wel handig’

Het Onderwijsleercentrum (OLC) van het Graafschap College is een plek in de school, waar studenten begeleiding en ondersteuning kunnen krijgen en waar zij aan hun ontwikkeling kunnen werken. Bijvoorbeeld door een taalcursus te volgen. Het OLC biedt het hele schooljaar diverse taalcursussen. Amber Stuivenberg, student Gespecialiseerd pedagogisch werker ging op stage in het buitenland. Ze kwam terecht op het Italiaanse eiland Sicilië en ging aan de slag bij een kinderdagverblijf in Palermo. Als voorbereiding op deze grote stap over de grens volgde zij bij het OLC een cursus Italiaans, want “Italianen en Engels gaan niet zo goed samen”, aldus Amber.

Leuke oefenopdracht

“Toen ik wist dat ik naar Palermo zou gaan voor mijn stage, heb ik me ingeschreven voor de cursus Italiaans die op het Onderwijsleercentrum van het Graafschap College werd aangeboden. Docente Nina Vaccaro gaf deze lessen. Het was erg leerzaam, maar ook gezellig. We hadden leuke oefenopdrachten en zijn zelfs met de groep pizza gaan eten bij een ‘echte‘ Italiaan. In de cursus van dertien weken leer je de basis van de taal: “Veel woorden, dat is fijn. Maar ook grammatica en dat was best wel lastig. Je moet er eigenlijk thuis ook nog wat meer tijd insteken dan ik heb gedaan,” kijkt Amber terug. “Met ‘basta’ en ‘finito’ kom je bij die kinderen vaak al een heel eind,” lacht ze. “Maar het is wel handig als je je toch wat beter kunt redden en net wat meer onderwerpen kunt bespreken met je collega’s of mensen die je ’s avonds in de stad ontmoet. Achteraf bekeken zou ik ook het aanbod hebben aangenomen om gratis nog wat extra lessen te volgen in Palermo.”

Handen- en voetenwerk

Amber draaide in Palermo mee in een team van vooral vrijwilligers: “Ik zat op de groep van nul tot vijf jaar. We verzorgden de kinderen, gaven ze eten en deden allerlei activiteiten en spelletjes met ze. De kinderopvang op Sicilië is niet te vergelijken met de Nederlandse. Er zijn minder regels en protocollen en er wordt heel anders omgegaan met de kinderen. Als er een kind bijt, mag er blijkbaar rustig worden teruggebeten. Daar verbaas je je dan wel even over. De collega’s spraken overigens geen woord Engels. Ik heb me verder prima gered en in die maanden veel bijgeleerd, maar vooral in het begin was het echt ‘handen- en voetenwerk’ om elkaar te begrijpen. Omdat er in de opvang veel kinderen van Afrikaanse immigranten zaten, spraken die soms juist wel Engels. Daar was ik dan in het voordeel.”

Nuchtere Hollander en Italiaans temperament

Terug in Nederland, kijkend naar de foto’s op haar mobiel, heeft Amber geen spijt dat ze de ‘duik in het Italiaanse diepe’ heeft genomen: “Het was een heel bijzonder ervaring, waar ik veel over de Italiaanse cultuur, hun omgang met kinderen, maar vooral ook over mijzelf heb geleerd,” zo vertelt ze enthousiast. “Naast het werk op je stage, neem je ook deel aan het sociale leven in Italië. Je ontmoet nieuwe mensen, woont op jezelf en wordt zo een stukje zelfstandiger. En je blijft je verbazen over de cultuur, die bijzondere mix van ‘temperamentvol’ en ‘relaxed’. Ik heb er een geweldige tijd gehad, ook buiten mijn werkplek. Ik was in Palermo met twee medestudenten van het Graafschap College. Samen gingen we regelmatig op stap, vaak naar onze vaste stamkroeg die toevallig een Nederlandse mede-eigenaar had. Daar konden we dan even bijpraten over onze ervaringen met al die Italianen. Het is een gezellig en relaxed volk, maar er is geen afspraak mee te maken. En soms denk je dat ze flinke ruzie hebben, terwijl ze gewoon een gesprek voeren over iets onbenulligs. Dat temperament zijn wij als nuchtere Hollander niet gewend. Maar ik had het niet willen missen. Dus als je twijfelt, gewoon doen. Maar wel even iets meer investeren in het leren van het Italiaans dan ik heb gedaan,” geeft ze als laatste advies. “Daar heb je echt profijt van. Oh, en voor de jongens hoef je het niet te doen,” komt er nog lachend achteraan.